รีวิว -The Secret World of Arrietty
The Secret World of Arrietty มหัศจรรย์ความลับของคนตัวจิ๋ว ฉายที่ไทยในปี 2554 อนิเมะจากค่าย GHIBLI ที่โด่งดังของญี่ปุ่นที่ผลิตการ์ตูนที่เป็นที่รู้จักอย่าง Totoro แต่ยังมีอนิเมะอีกหลายเรื่องที่เราประทับใจอย่างเช่นเรื่องนี้ อนิเมะแห่งจินตนาการที่มีเค้าโครงเรื่องมาจาก ฅนตัวจิ๋ว เป็นเรื่องที่เราเคยคิดว่าบนโลกมีคนตัวจิ๋วอยู่จริง ๆ และเรื่องนี้ก็ทำให้จินตาการของเราเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา
เคยคิดไหมว่าของชิ้นเล็ก ๆ ในบ้านของคุณที่หายไป มันหายไปได้ยังไง หรืออาจจะเป็นคนตัวจิ๋วที่หยิบยืมไปก็ได้ เหมือนกับในภาพยนตร์อนิเมะเรื่อง อาริเอตี้ มหัศจรรย์คนตัวจิ๋ว
ภาพยนตร์ เรื่อง มหัศจรรย์คนตัวจิ๋ว มีตัวละครหลักเป็นคนตัวจิ๋วเธอมีชื่อว่า “อาริเอตี้” เป็นคนตัวจิ๋วที่มีขนาดเท่ากับแมลงและเธอได้ อาศัยอยู่กับพ่อแม่ใต้บ้านมนุษย์ตัวใหญ่ แต่วันหนึ่งได้มีเด็กหนุ่มย้ายมาพักผ่อนที่บ้าน ของคุณย่า ที่เป็นบ้านหลังเดียวกับครอบครัวคนตัวจิ๋วอาศัยอยู่ใต้บ้าน ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็น อนิเมะที่สร้างมาจากหนังสือเท่าที่ผมทราบน่าจะเป็นหนังสือ คนตัวจิ๋วของแมรี่นอร์ตั้น หนังสือ และได้สร้างเป็นภาพยนตร์อนิเมะโดย Studio Ghibli
เรื่องย่อ เนื้อเรื่องจะพูดถึง “อาริเอตี้” เด็กสาวคนตัวจิ๋วอายุ 14 ปี และอยู่มาวันหนึ่งได้มีมนุษย์ เด็กผู้ชายคนหนึ่งชื่อว่า “โช” ได้ย้ายมาพักผ่อนอยู่ที่บ้านของคุณย่าแต่ โช ก็รู้ตั้งแต่แรกอยู่แล้วว่ามีคนตัวจิ๋วอาศัยอยู่ที่สวนหลังบ้านของเขา อาริเอตี้ ที่อายุ 14 ปีแล้วจะสามารถออกไปหยิบยืมของได้ หยิบยืม ของก็คือการไป ขโมย ของในบ้านของมนุษย์และ อาริเอตี้กับพ่อของเขา ก็จะไปหยิบยืมในคืนนี้ในบ้านของคุณย่าของ โช แต่ก็โดนมนุษย์มาเห็นก่อน คนนั้นคือ โช แต่ โช เขาก็ไม่ได้ตกใจเมื่อได้เห็นคนตัวจิ๋ว เพราะเขาได้รู้อยู่แล้วว่ามีคนตัวจิ๋วอาศัยและเขาก็ได้เห็นคนตัวจิ๋ว ตั้งแต่มาที่บ้านของคุณย่าวันแรกแล้ว แต่กฏของคนตัวจิ๋วนั้นเมื่อโดนพบเห็น จะต้องย้ายที่อยู่อาศัย
วันต่อมา โช ก็ได้เอาน้ำตาลและกระดาษเขียนข้อความไว้ ให้ไว้ที่ ช่องอากาศใต้พื้นบ้าน แต่แม่อาริเอตี้ก็ห้ามไม่ให้ไปยุ่งกับของพวกนั้น เพราะว่ากฏของคนตัวจิ๋วห้ามให้มนุษย์พบเห็น ตัดมาที่ในบ้านของ โช ที่กำลังนั่งกินข้าวกันอยู่นั้น โช ก็ได้ถามคุณย่าว่า บ้านตุ๊กตาในห้องของโช คืออะไร ย่าก็ได้บอกว่า ปู่ย่าตาทวดของโช และแม่ของโชเอง เคยเห็นคนตัวจิ๋วในบ้านนี้ จึงสั่งทำบ้านตุ๊กตาที่เห็นตั้งอยู่ในห้องนอนโชนั้นเป็นพิเศษ คุณย่าก็ได้ถาม โช ว่าเคยเห็นคนตัวจิ๋วไหม โช ก็ตอบไปว่าไม่เคยเห็นทั้งที่ โชทั้งเห็นและรู้ที่อยู่ของคนตัวจิ๋วแล้ว เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อนั้นสามารถชมต่อได้ที่ Netflix
Arrietty (อาริเอตี้) คือชื่อของผู้หญิงตัวเล็กในเรื่อง การเล่าเรื่องเริ่มจากครอบครัวตัวจิ๋ว สูงเพียง 10 เซนติเมตร ที่อาศัยอยู่ด้วยกันสามคน พ่อ แม่ ลูกสาว เป็นครอบครัวคนตัวจิ๋วครอบครัวสุดท้ายในเมืองนี้อาศัยอยู่ใต้ถุนของบ้านหลังหนึ่ง โดยหยิบยืมของกินของใช้จากบ้านหลังนี้มาใช้เป็นอาหาร อุปกรณ์ต่าง ๆ ในการดำรงชีวิต เช่นพวกเครื่องปรุง เศษผ้าต่าง ๆ ศัตรูของพวกคนตัวจิ๋วก็คือสัตว์ทุกชนิดที่ตัวโต เช่น มนุษย์ แมว กบ นกและแมลง อาริเอตี้เป็นสาวน้อยที่กล้าหาญและดื้อรั้น ต้องใช้ชีวิตโดยห้ามให้คนตัวโตเห็นเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นจะถูกจับตัวไป จนอาริเอตี้ได้เจอกับผู้ชายตัวโตหลานเจ้าของบ้านที่คอยช่วยเหลืออาริเอตี้ตลอด จนเกิดเป็นความรักและความเชื่อใจขึ้นมา แต่ผู้ชายตัวโตคนนี้ป่วยเป็นโรคหัวใจอาศัยที่นี่เพื่อรอการผ่าตัด จึงกลายเป็นความรักระหว่างคนต่างพันธุ์ และความรักที่เป็นไปได้ยาก
การเล่ารายละเอียดของเรื่องมีความละเอียดอ่อนและงดงามมาก เป็นความรักที่อบอุ่นหัวใจ ภาพและสีในเรื่องสวยมาก สมจริง เก็บรายละเอียดตั้งแต่บ้านเรือน ป่าไม้ ถ้วยชาม เสื้อผ้า จนอยากให้มีคนตัวจิ๋วแบบนี้อยู่ในบ้านด้วยเลย Studio GHIBLI เป็นค่ายที่ทำอนิเมะออกมาได้สวยสมจริงอยู่แล้ว ในเรื่องนี้เราจะได้เห็นบรรยากาศบ้านหลังเล็ก ของใช้เล็ก ๆ รวมไปถึงถ้วยชามอาหารที่น่ารักไปหมด การเล่นกับอุปกรณ์ของใช้ภายในบ้านโดยจับคนตัวเล็กเข้าไปอยู่ตรงนั้นตรงนี้ได้อย่างกลมกลืน แต่ไม่ได้กล่าวถึงแค่การใช้ชีวิตของเหล่าคนตัวเล็กเพียงเท่านั้น ยังมีเรื่องราวที่ทำให้เรารู้สึกหน่วงหัวใจ ความผิดหวังกระทั่งความสับสนของตัวละครในเรื่อง ตอนจบที่เราต้องคิดต่อไปอีกว่าหลังจากนั้นเรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป เราอยากให้อาริเอตี้สมหวังในรูปแบบไหน ความสัมพันธ์นี้จะจบลงแบบเพื่อนแค่นั้นรึเปล่า ฉากประทับใจที่สุดของเราก็คือฉากจบของเรื่องที่ทำให้น้ำตาซึม
Arrietty (2012) ภาพยนตร์อนิเมชั่นที่มีตัวละครหลักเหมือนชื่อเรื่อง เรื่องนี้เป็นอีกหนึ่งเรื่องจากฝีมือของ Ghibli Studio และเป็นเรื่องที่เราค่อนข้างชอบมากๆ ด้วยลักษณะการดำเนินเรื่อง เพลงประกอบ และความลงตัวหลายๆ อย่าง
Arrietty (2012) สร้างความตื่นตาตื่นใจให้คนดูเมื่อถ่ายทอดเรื่องราวของครอบครัวคนตัวจิ๋วที่แน่นอนว่ามีลูกสาวชื่อ “อาริเอตี้ ” เป็นครอบครัวคนตัวจิ๋วที่ยังหลงเหลืออีกไม่มากบนโลกนี้ที่มาอาศัยอยู่ในบ้านหลังหนึ่ง กฎข้อสำคัญของคนตัวจิ๋วคือจะต้องไม่ให้มนุษย์พบเห็นเข้าเด็ดขาด แต่ทว่าด้วยความรักอิสระของอาริเอตี้ก็ทำให้ “โช” เด็กมนุษย์ผู้ชายที่เพิ่งย้ายมาใหม่พบเห็นเข้าจนได้
มองผิวเผินอาจดูเหมือนเป็นแค่เรื่องราวของเด็กมนุษย์กับคนตัวจิ๋ว แต่ Arrietty กลับบอกเล่าเรื่องราวได้ลึกซึ้งกว่านั้น คนตัวจิ๋วในเรื่องนั้นก็ไม่ต่างไปจากธรรมชาติบนโลกนี้ที่นับวันยิ่งมีน้อย ยิ่งลดลงด้วยฝีมือของมนุษย์ คนตัวจิ๋วในเรื่องนี้สำหรับเราแล้วนั้นก็เปรียบได้กับสิ่งมีชีวิตในธรรมชาติที่ต้องพยายามดิ้นรนเอาตัวรอดจากฝีมือของมนุษย์ มนุษย์ที่ไม่เคยรู้จักคำว่าแบ่งปันและอยู่ร่วมกับธรรมชาติ ฉากหลายฉากที่ครอบครัวของอาริเอตี้ต้องหลบๆ ซ่อนๆ โดนจับ วิ่งหนีกันมันทำให้เรารู้สึกค่อนข้างสะเทือนใจไม่น้อยเลย
แต่มนุษย์ทุกคนก็ไม่ได้โหดร้ายและชอบเบียดเบียนไปเสียหมด มนุษย์ที่ดีๆ ยังมีอีกมาก ไม่ว่าจะเป็นคุณตาเจ้าของบ้านที่อุตส่าห์สั่งทำบ้านตุ๊กตาหวังให้พวกคนตัวจิ๋วมาอยู่หรือแม้แต่ โช เด็กผู้ชายที่เป็นโรคหัวใจจนร่างกายอ่อนแอ โชพยายามปกป้องอาริเอตี้และครอบครัวอย่างสุดความสามารถ เขาแบ่งปันและยินดีที่จะอยู่ร่วมบ้านกับคนตัวจิ๋ว ก็เหมือนมนุษย์ที่ถึงแม้จะมีมากที่ทำลายธรรมชาติ แต่ในขณะเดียวกันก็ยังมีมนุษย์อีกมากที่รักธรรมชาติและพร้อมจะปกป้องธรรมชาติเหมือนที่โชทำ
รีวิว -The Secret World of Arrietty คาแรคเตอร์ของตัวละคร
คาแรคเตอร์ตัวละครทุกตัวในเรื่องจะแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด โช เด็กหนุ่มผู้สุขภาพไม่แข็งแรงเป็นคนที่เปิดใจและนิสัยคนดีคนหนึ่ง เขาดูเป็นเด็กที่ค่อนข้างขี้เหงาเพราะพ่อแม่ไม่มีเวลาให้ เมื่อเขาเจอคนตัวเล็กอย่างอาริเอตี้เขาจึงอยากเป็นเพื่อนด้วย และโชเองก็มองอาริเอตี้เป็นสิ่งมีชีวิตหนึ่งบนโลกใบนี้เช่นเดียวกับมนุษย์
“มีสิ่งมีชีวิตหลายอย่างสุญพันธ์ไปแล้ว ฉันเคยเห็นแต่จากในหนังสือ มีสิ่งชีวิตสวย ๆ มากมาย แต่สิ่งแวดล้อมเปลี่ยนไป พวกมันเลยต้องตาย มันน่าเศร้าแต่ชะตาของพวกเธอก็เป็นแบบนั้นแหละ”
ค่อนข้างจะใจร้ายไปซักหน่อยสำหรับอาริเอตี้ที่โชพูดอย่างนั้น ซึ่งมันก็เป็นความจริงที่ยอมรับได้ยากสำหรับอาริเอตี้ เพราะเธอพยายามเอาตัวรอดในการใช้ชีวิตในทุกวัน การที่โชพูดอย่างนั้นมัเหมือนกับว่าความพยายามของเธอสูญเปล่า
อาริเอตี้เป็นเด็กสาวที่มีความกล้าหาญในการใช้ชีวิต และเธอก็กล้าที่จะทำความรู้จักกับมนุษย์ที่เธอรู้สึกว่านิสัยดี แต่เธอก็รู้สึกผิดที่เป็นเหตุให้ครอบครัวต้องย้ายบ้าน
ตัวละครที่ขาดไม่ได้เลยในเรื่องคือ ตัวละครแม่บ้านที่ชื่อว่า “ฮารุ” ซึ่งเป็นจุดพลิกผันของเรื่อง ฮารุคือตัวแทนของคนที่มองว่าคนตัวเล็กเป็นสิ่งมีชีวิตที่อ่อนแอกว่าและจะสามารถทำอะไรก็ได้ เช่น เลี้ยงหรือขังไว้ มนุษย์อย่างฮารุจึงอันตรายสำหรับคนตัวเล็ก ด้วยเหตุนี้ครอบครัวของอาริเอตี้จึงบอกให้เธอระวังมนุษย์ทุกคน
ความประทับใจในตอนจบ
ในตอนจบของอนิเมชันเป็นตอนจบที่ดูสมจริง ซึ่งอาริเอตี้และครอบครัวต้องย้ายถิ่นฐานไปอยู่แถวที่อยู่ของสปิลเลอร์ (คนตัวจิ๋วจากอีกชุมชน) เพราะมนุษย์รู้จักที่อยู่ของพวกเขาแล้ว ซึ่งความสัมพันธ์ของโชกับอาริเอตี้ก็เป็นมิตรภาพดี ๆ ระหว่างเพื่อนแต่ไม่สามารถอยู่ร่วมกันในบ้านหลังเดียวกันได้เพราะความหวังดีของโช (ที่ย้ายห้องตุ๊กตามาให้) ทำให้แม่บ้านรู้ว่ามีคนตัวเล็กอาศัยอยู่ ทำให้แม่บ้านคิดจะกำจัดคนตัวเล็ก ซึ่งหากเป็นอนิเมชันเรื่องอื่นเราอาจจะได้เห็นการไกล่เกลี่ยและทำความเข้าใจว่าไม่ควรทำเช่นนั้นและจากนั้นอาริเอตี้และครอบครัวก็จะได้อยู่ที่บ้านหลังเดิมอย่างสงบสุข
Arrietty หลอมรวมความเป็นแฟนตาซีกับความเป็นจริงได้ละมุนละไม หากให้นึกภาพความรู้สึกตัวเองตอนดูหนังเรื่องนี้ก็คงต้องบอกว่ารู้สึกเหมือนกำลังนั่งอยู่ในบ้านตุ๊กตาที่ทำอย่างประณีต หอมกลิ่นชามิ้นท์อ่อนๆ เป็นความรู้สึกที่ทำให้อบอุ่นและใกล้ชิดกับธรรมชาติขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อจริงๆ
The Secret World of Arrietty เป็นอนิเมชั่นของสตูดิโอจิบลิที่อาจจะไม่ดีเท่าถ้าเทียบกับเรื่องอื่น แต่สำหรับเรามันให้คุณค่าทางจิตใจที่ดีมาก ยังคงความอบอุ่นที่พบได้ในหนังของจิบลิ และคอนซปต์เป็นอะไรที่เราชอบมาก
เรื่องราวของอริเอตตี้และครอบครัว พวกเขาเป็นคนจิ๋วที่อาศัยอยู่ใต้บ้านของมนุษย์ พวกเขาจะคอยขโมยสิ่งของเล็กๆจากบ้านมนุษย์ สิ่งของที่ถ้าหายไปแล้วพวกเขาจะไม่รู้ตัว ส่วนใหญ่จะเป็นน้ำตาลก้อนสำหรับเป็นอาหาร หรือบางที่ก็ขโมยอะไหล่กลไกเล็กๆมาไว้ใช้ คือคอนเซปต์น่ารักมาก แล้วคือเออ นี่ก็ของหายบ่อย พอคิดว่ามีแบบในเรื่องก็เออน่ารักดีเนอะ555 แต่ประเด็นในเรื่องเกิดตรงที่ว่า กฎของพวกเขาคือต้องห้ามมนุษย์เห็น แล้วอริเอตตี้กลับถูกเห็น พวกเขาจึงต้องย้าย แต่นี่เป็นโอกาสเดียวที่เธอจะได้มีเพื่อนอย่างโช เด็กชายที่เห็นเธอนั่นแหละ สุดท้ายพวกเขาก็กลายเป็นเพื่อนกันแต่กลับมีเรื่องวุ่นวายตามมาเพราะคนใช้ในบ้านสงสัยในตัวตนของพวกคนจิ๋วจึงเริ่มตามหาตามซอกตรอกบ้านและพบเข้าจนทำลายบ้านพวกเขาและพาตัวแม่ไป
คือเรื่องนี้ประเด็นมันไม่ได้มากหรือเว่อวังหรอก เราว่าที่เด่นในเรื่องนี้คือตัวโชมากกว่า เหมือนโฟกัสที่นิสัยและการถูกเลี้ยงดูมาของโช ซึ่งเราสัมผัสได้ถึงความเก็บกดและความเจ็บปวดเลย ตัวละครดูไร้ความรู้สึกมาก แต่พอเรื่องผ่านไปเรื่อยๆเป็นตัวละครที่น่ารักเลยแหละ ยิ่งร่วมเฟรมกับอีกหลายตัวละครในเรื่องยิ่งแบบไปด้วยกันได้ดี ดูแล้วเข้ากันได้ดีอ่ะ
เรื่องสนุกในแบบของมัน คือไม่ได้หวือหวามากแต่ก็ไม่น่าเบื่อหาวง่วง แล้วยิ่งภาพนี่สวยจริงๆ ทั้งฉากในสวนในป่าที่สีสดใส ทั้งในบ้านของอริเอตตี้ที่มีของสเกลใหญ่กว่าวางอยู่ แล้วจัดบ้านสวยเหมือนบ้านตุ๊กตาเลย555 ยิ่งในบ้านของโชตอนฉากเจอกันครั้งแรกนี่มันดู classy มากๆเลย ก็คือคุณภาพภาพเพลงก็ยังดีเหมือนเดิมนั่นแหละ555 ส่วนบทก็ดูได้เรื่อยๆ เราดูแล้วรักตัวละครทุกตัวด้วยแหละ ทั้งโช ทั้งอริเอตตี้ หรือตัวคุณพ่อที่โคตรเท่555 คือเรื่องนี้ทำให้เราหลงรักตัวละครได้ทุกตัวจริงๆ อยากให้ได้ดูกันค่ะ บทไม่ได้ซับซ้อนหรือมีลูกเล่นอะไรมาก แต่เป็นหนังที่ฮีลลิ่งได้ดีมากๆเลยแหละ มันมันบรรยากาศอบอุ่นฟุ้งตลอดทั้งเรื่องเลย
ที่ชอบอีกอย่างคือเพลงประกอบ ชื่อว่า Arrietty’s Song โดยเซซีล เป็นเพลงที่ดนตรีเพราะมาก ถูกนำไปแปลเป็นเพลงหลากหลายภาษา ดนตรีนุ่มลึก เหมือนถูกดูดเข้าไปในที่ใดที่หนึ่ง ตอนเราดูเรื่องนี้จบเราไปหาฟังแทบครบทุกภาษาเพราะหลงรักดนตรีเพลง
อนิเมะเรื่องนี้บอกเล่าถึงจินตนาการของใครหลายคน ทำความฝันว่าในโลกนี้มีคนตัวจิ๋วให้เป็นจริง เป็นภาพฝันที่สวยงาม จินตนาการที่มีการเคลื่อนไหว เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องในตระกูล GHIBLI ที่ชอบและรู้สึกรักตั้งแต่ครั้งแรกที่ดู
