รีวิวอนิเมะ Black Butler
เรื่องย่อ
เนื้อเรื่องจะกล่าวถึงตระกูลแฟนทอมไฮฟ์ ในยุควิคตอเรีย (1889) โดยมีตัวละครหลัก ๆ คือ เซบาสเตียน มิคาเอลิส พ่อบ้านของตระกูลแฟนทอมไฮฟ์ หรือก็คือพ่อบ้านปีศาจ และ ชิเอล แฟนท่อมไฮฟ์ ทายาทของตระกูลแฟนท่อมไฮฟ์ ได้รับบรรดาศักดิ์ เอิร์ลแห่งแฟนท่อมไฮฟ์ เป็นผู้อำนวยการใหญ่ของบริษัทฟันท่อม บริษัทผลิตขนมและของเล่นและที่ใหญ่ที่สุดในอังกฤษ และมีหน้าที่รักษาชื่อเสียงราชวงศ์อังกฤษ รับใช้ราชินีอย่างซื่อสัตย์ จนใคร ๆ ก็เรียกเขาว่า สุนัขรับใช้ราชินี การดำเนินเรื่องราวเหมือนการดำเนินชีวิตไปเรื่อย ๆ บริหารบริษัท ปกครองคนในบริษัทฟันท่อม รับใช้ราชินี และตามสืบ ตามไขคดีต่าง ๆ คาดเดาว่าใครคือคนร้ายตัวจริงรีวิวอนิเมะ Black Butler เบื้องหลังการทำความชั่วของมนุษย์ ใครคือตัวแปร ยมฑูต เทวทูต หรือปีศาจ แต่แน่นอนว่า พ่อบ้านปีศาจของเรานั้นคือ พ่อบ้านที่เพอร์เฟ็คมาก ๆ ทั้งงานบ้าน งานครัว งานอารักขานายน้อย ทำหน้าที่ได้ดีเยี่ยม ไม่ขาดตกบกพร่องเลยจ้า เว็บหนัง
แนะนำตัวละครที่น่าสนใจ
เซบาสเตียน มิคาเอลิซ : พ่อบ้านปีศาจ เป็นพ่อบ้านที่เนี๊ยบมาก งานบ้าน งานครัว ชงชา เตรียมอาหาร อารักขานายน้อง สมบูรณ์แบบมาก ๆ
ชิเอล แฟนท่อมไฮฟ์ : ทายาทของตระกูลแฟนท่อมไฮฟ์ หรือก็คือเอิร์ลแห่งแฟนท่อมไฮฟ์ เป็นผู้อำนวยการใหญ่ของบริษัทฟันท่อม ปากแข็ง เก็บความรู้สึกเก่ง ไหวพริบเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราว
สัปเหร่อ : ในโลกมนุษย์เป็นสัปเหร่อ ในโลกวิญญาณคือยมฑูตในตำนาน
เกลว ซัดคลิฟ : ยมฑูตหนุ่มที่คลั่งรัก ( หนุ่ม ๆ ) เป็นยมฑูตที่ลงมาป่วนโลกมนุษย์ จับตาดูเกลวไว้ ทั้งเรียกเสียงฮาทั้งน่ารัก
เอลิซาเบธ มิดฟอร์ด : คู่หมั่นของชิเอล น่ารักมาก
รีวิวความรู้สึกหลังชม
รีวิวอนิเมะ Black Butler
บอกก่อนว่าเป็นอนิเมะที่เรียกเสียงหัวเราะได้เยอะมากจริง ๆ และคาดเดาได้อยากมาก ออกตัวก่อนเลยว่า ไม่เคยอ่านมังงะเรื่องนี้นะ ดังนั้นจึงมิอาจรู้ได้ว่า คนที่ร้ายคนที่โกงคือใครกันแน่ ต้องดูแบบหลาย ๆ ตอนไปแล้ว หรือบางปริศนาคือต้องรออนิเมะเฉลยเลยถึงจะรู้ว่าคนที่ทำเรื่องเลวร้ายนี้คือใคร บอกตรง ๆ เลยตอนแรกไม่ไว้ใจคุณสัปเหร่อเลย เป็นคนแปลกซะจนรู้สึกว่า ไม่น่าไว้ใจ แต่ถ้าพูดเรื่องรูปลักษณ์ก็ยอมแหละ คือดูดีไม่แพ้เซบาสเตียน ไหนจะการหักมุมเรื่องราวของเกลว ซัดคลิฟ เฉลยออกมาที่ถึงกับอึ้งไปเลย และเกลวนี่ถือเป็นตัวแทนสาว ๆ ผู้คลั่งรักหนุ่ม ๆ ในเรื่องนี้เลย เพราะนางหลงรักผู้ชายในเรื่องทุกคนเลย สายวายดูเรื่องนี้ต้องจิ้นแน่นอนบอกเลย ดูหนัง
นอกจากจะฮาแล้วก็คือการตามไขปริศนาต่าง ๆ นี่แหละค่ะที่สนุก เพราะมันคาดเดาได้ยาก อีกทั้งอนิเมะยังให้แง่คิดอีกเรื่องคือ คนที่ดูเป็นคนดี ขาวสว่าง แท้จริงแล้วอาจไม่ใช่คนดี คนเป็นปีศาจภายนอกดำมืดก็จริง แต่จิตใจก็อาจจะสะอาดกว่าคนอื่น ๆ ก็เป็นได้ และคนที่ใกล้ชิดก็อาจไม่ได้รักเคารพจริง ๆ แต่ทำไปเพราะผลประโยชน์ สรุปเลยแล้วกันว่าเป็นอนิเมะที่สนุกครบรส ลุ้นน่าติดตาม เรียกเสียงฮา และยังแฝงข้อคิดที่ดีอีกด้วย
ใครที่ยังไม่เคยชม ลองรับชมกันได้นะคะ สามารถรบชมได้ที่ True ID ที่สำคัญบน True ID มีพากย์ไทยด้วยนะคะ ไม่ต้องตามอ่านซับได้เลย เสียงพากย์ใช้ได้อยู่ค่ะ ไม่แย่ ฟังเพลินหู โดยเฉพาะเสียงคนพากย์ เกลว ซัดคลิฟ ฟังได้ฟีลความยียวน ในแบบของเกลวจริง ๆ เลยค่ะ
ยอมรับว่า เหวอ เหวอมาก มากถึงมากที่สุด เพราะมีตั้ง 25 ตอน เราคิดว่าเราต้องดูไปจนตาแฉะแน่ๆ (แล้วก็ฉ่ำไปเลยครับ) ช่วงแรกๆ มาแบบพออุ่นใจ เพราะว่าค่อนข้างคล้ายกับในมังงะที่โชว์ความสามารถของพ่อบ้าน แต่ที่ัขัดใจสุดๆ คือ… “เสียงพากย์!!!!” แค่คิดก็หดหู่ใจแล้ว แต่ก็พยายามคิดให้น้อยและดูต่อไปเรื่อยๆ แล้วก็เป็นการเริ่มเรื่องได้ดี เพราะมีช่วงของการไขคดีต่างๆ แล้วก็ไปที่คดีของมาดามเรด ตอนแรกเข้าใจว่า เมะ จะพยายามทำให้มันต่างจากมัง ทั้งเนื้อเรื่องและเนื้อหาไปเลย แต่คิดว่า การเริ่มมาด้วยคดีของมาดามเรด เหมือนเป็นการเริ่มที่ดี เพราะการตายของมาดามเรด เป็นเหมือนกับ บัทเตอร์ฟลายเอฟฟเฟก ที่มีผลกระทบต่อเนื้อเรื่องในหลายเรื่อง ทั้งยมฑูตผมแดง ที่มาของเสื้อสีแดงที่อยู่บนแขน อาจจะคิดว่า ทำไมไม่ใส่ไปเลยฟะ ! จริงๆ จิ๊กมาจากตอนมาดามเรดตาย ไม่ใช่ไซส์นาง เป็นต้น…เว็บดูหนัง
ส่วนตัวมองว่า พ่อบ้านดำเป็นการ์ตูนที่มีตัวละครแฟนตาซี คือตัวเอกเป็นซาตาน ยมฑูต อะไรประมาณนี้ ที่เหลือเป็นมนุษย์ที่เปลี่ยมไปด้วยความโลภ ความโกรธ ความหลง ซึ่งเป็นต้นเหตุให้เกิดเรื่องต่างๆ ทั้งทำให้มนุษย์มีความสามารถ ทำให้มนุษย์สับสน ทำให้มนุษย์ไร้การควบคุม อะไรประมาณนี้ แต่พอมากลางๆ เรื่องไปยันหมาปีศาจ…
ด้วยความบริสุทธิ์ใจ… เพราะพลูโตไม่เคยโผล่มาในมัง เลยงงมาก แต่เมดคนนั้นก็เผยตัวมาตั้งแต่ตอนนั้นแล้วด้วยว่าตัวเองไม่น่าใช่คนธรรมดา เพราะเมอร์ลินดันไปเห็นเข้านั่นแหละ แต่ก็ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นตัวละครหลักและสำคัญอะไรขนาดนี้ แอบช๊อคไปเลย
ตัวละครพ่อบ้านองค์ราชินี เพราะเราชินกับคู่หูชาร์ล เลยงงในส่วนของพ่อบ้านคนนี้(อีกแล้ว แงงงงง) และองค์ราชินีที่ไม่เปิดเผยหน้า ทั้งที่มีการมาชมการแข่งขันทำอาหารตั้งแต่ต้น (โยงไปถึงตอนจบยังไงล่ะ)
เอาจริงๆ ช่วงท้ายๆ เรื่องคือเราเริ่มยมๆ เลยดูไปเล่นเกมไปแบบไม่คิดอะไรเท่าไหร่ ซึ่งรู้สึกว่ามันสนุกดี ไม่ได้อยากคิดอะไรมาก จริงๆ การรีิวิวภาคหนึ่งตั้งแต่ตอนนี้ ค่อยสรุปทั้งหมดอีกที
เปลี่ยนหน้าแล้วกัน
โอเค ภาค 2
เป็นอีกภาคที่ชวนเหวอ เพราะมันห่างไกลจาก ออริในมังงะมากๆ อลัวมาจากไหนฟะ ! แต่ก็เป็นแมงมุมของราชินีที่มีอลัวเป็นคนที่ไม่อยากทำงานนี้ เท่าที่ดู อลัวเป็นมนุษย์ที่เต็มไปด้วยความโลภ โกรธ หลงที่แท้จริง แต่แสดงให้เห็นเกี่ยวกับความรักที่มีต่อพ่อบ้านของตนมากที่สุด หลงจนเสียสติ อลัวเป็นเด็กขาดความรักมากๆ เอาตัวเข้าแลกในตอนสุดท้ายที่เอิร์บ ทรานซี่คนนั้นไม่มีเด็กมาปรนเปรอ ตอนแรกท่านเอิร์ลนั่นไม่ชอบจิมเลยด้วยซ้ำ แต่ก็เสพสุขจากเขาไปเต็มๆ เอาจริงๆ บางคนอาจจะดูตอนอลัวเข้ามาในห้องว่า พอร์นนะ แต่ส่วนตัวเรา ตอนนั้น อลัวน่าสงสารมากๆ และน่าสมเพศในเวลาเดียวกัน แต่อย่างว่า ชิเอลกับอลัว ในสถานการณ์ประมาณนั้น มันคล้ายกัน แต่ชิเอลโชคดีกว่ามาก จริงๆ ตั้งแต่เกิดแล้วด้วยซ้ำ แต่นั่นก็ทำให้ชิเอลนั่นแหละที่แข็งแกร่งและแข็งกร้าวกว่าอลัวแบบสุดๆ อลัวเต็มไปด้วยความปรารถนา แต่ชิเอลเป็นคนที่ต้องการพาตัวเองไปในที่ที่สูงกว่าคำว่ามนุษย์ ด้วยคำที่เรียกว่า สุนัขรับใช้ขององค์ราชินี อะไรประมาณนี้ ส่วนอลัวไม่ได้สนใจอะไรนอกจากการเติมเต็มความต้องการของตัวเองในแต่ละวันก็พอ
แต่ภาคสองนี่แหละที่ทำให้รู้สึกว่าการ์ตูนเรื่องนี้เป็นการ์ตูนแฟนตาซี แบบแฟนตาซีจ๋าไปเลย ไม่ได้มีกลิ่นของการสืบสวนเท่าไหร่ (เทียบแล้วภาคหนึ่งมีความเป้นการ์ตูนสืบสวนมากกว่า) เอาจริง ๆ ส่วนตัวไม่ค่อยดูการ์ตูนแฟนตาซีเท่าไหร่ เลยไม่ค่อยว้าวอะไรมาก แต่มันก็สนุกนะ อยากดูต่อไปเรื่อยๆ ไม่ใช่ว่าน่าเบื่ออะไรมากมาย แต่เนื้อเรื่องบางทีก็งงนิดหน่อย แต่ก็เติมเต็มเหตุและผลต่างๆ ได้เป็นอย่างดี ตอนจบอลัวยิ่งน่าสงสารเข้าไปใหญ่ แต่ความต้องการสุดท้ายของอลัวก็สัมฤทธิ์ผลไปได้ และไปอยู่กับน้องชายของตัวเอง ซึ่งตอนนั้น อลัวคงมีความสุขมากกว่า
สงสารอ่ะ… แงงงงง
ตอนแรกหมั่นไส้อลัวมากนะ เพราะเป็นตัวละครที่น่ารำคาญ เอาแต่ใจ อยู่ในจุดที่คล้ายกับชิเอลมากๆ แต่เรื่องความจริงใจนี่คนละเรื่องเลย แต่ตอนจบก็ทำให้อลัวน่าสงสารได้อย่างน่าประหลาด แบบไม่อยากให้เด็กคนนั้นตายเลยว่ะ…
พ่อบ้านด้วย เป็นตัวละครที่เกลียด ชห. เป็นปีศาจเหมือนกัน แต่ความสัตย์ของเซบาสเตียนน่าประทับใจกว่ามาก
จริงๆ เคยอ่านผ่านๆ เหมือนซซ.2 เอาใจสาววายก็ว่าจริง มีฉากที่เซบโกรธเพราะโดนแย่งชิเอลไป แต่เพราะชิเอลเป็นนายน้อยของเขา อีกทั้งเป็นวิญญาณที่น่าจะอร่อย ไม่อยากให้ใครได้เชยชิมไปหรอก ถถถถถถถ เป็นนี่ถ้าโดนแย่งของกินที่ชอบก็โกรธ
แต่แอบคิดว่า การที่ชิเอลยังไม่ถูกกินมันเป็นอะไรที่ไม่ค่อยสมเหตุสมผลยังไงไม่รู้ เหมือนเป็นเหตุผลท่เขาเอาลวกๆ หรือนี่ดูแบบลวกๆ เองก็ไม่แน่ใจ จริงๆ ชอบตอนจบแบบนี้นะ ชิเอลกลายเป็นซาตานที่มีพ่อบ้านซาตาน เออ โคตรเท่อ่ะ แต่ความสมเหตุสมผล พิธีกรรมอะไรแบบนี้ น่าจะมีให้เห็นบ้าง…. มันเลยรู้สึกแปลกๆ คนดูก็คงไม่ประทับใจ (แต่ส่วนตัวนี่ชอบมาก 555555555555)
ขอจบภาคสองไว้ตรงนี้ book of circus อยู่อีกหน้า
